Η φετινή δράση της εθελοντικής μας ομάδας των "Κοινωνικών Λειτουργών ΕΝτ@ξη" έχει τον τίτλο : "Παίζω , μαθαίνω , δημιουργώ , το Διαδίκτυο αξιοποιώ" . Οι μικροί μαθητές θα αξιοποιήσουν τα εργαλεία του Διαδικτύου και θα δημιουργήσουν με αυτά...
Για τη συνέχεια όμως πρέπει να ξεφύγουμε από τον εικονικό κόσμο και να πάμε στην πραγματική ζωή...
Πέρα από τις δράσεις μας, είναι επιβεβλημένο να αναπτύξουμε την εξωστρέφεια να καλλιεργήσουμε την εμπιστοσύνη , να αναζητήσουμε συμμάχους και συνοδοιπόρους και να λειτουργήσουμε ομαδικά με την κοινότητα στον πραγματικό κόσμο ....το πρώτο βήμα έγινε .
Με σύμμαχο τη διοίκηση του ΓΝΠάτρας και συγκεκριμένα το διοικητή κο Απόστολο Λέτσιο , αλλά και τη συμβολή των υπηρεσιών του νοσοκομείου από τη μια, και ενός εξωστρεφούς σχολείου , του 6ου δημοτικού σχολείου Πάτρας από την άλλη , μαζέψαμε τις ελιές που βρίσκονταν στον προαύλιο χώρο του νοσοκομείου . Πρωταγωνιστικό ρόλο στο εν λόγω εγχείρημα είχαν οι σπουδαστές του τμήματος Κοινωνικής εργασίας του ΑΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας που πραγματοποιούν την πρακτική τους άσκηση στο Γραφείο Υποστήριξης Πολίτη του ΓΝΠ .
Σήμερα πήγαμε στο σχολείο τους για να δοκιμάσουν οι μικροί "γεωργοί" το λάδι τους, σε παρασκευάσματα που τους ετοιμάσαμε .
Να ευχαριστήσουμε την επιχείρηση "Μυλωνάς" που μας χορήγησε το ψωμί για την δοκιμή μιας και όπως καταλαβαίνετε τα παρασκευάσματα ήταν παραδοσιακά: ψωμί, λάδι , θαλασσινό αλάτι, ρίγανη και τυρί για το οποίο φρόντισε ο διευθυντής του σχολείου. Να ευχαριστήσουμε επίσης το studio theofili για τις φωτογραφίες των μαθητών που βάλαμε επάνω στο συρμάτινο δεντράκι που είναι δημιουργία σπουδάστριας κοινωνικής λειτουργού .
Μιλήσαμε σήμερα με τους μαθητές για την αξία της συνεργασίας της ομαδικότητας και της αλληλεγγύης και οι μικροί μαθητές συμφώνησαν μέρος του λαδιού που παρήγαγαν να διατεθεί σε μια οικογένεια που τα βγάζει δύσκολα πέρα στην σημερινή εποχή . Έκαναν και άλλες όμορφες προτάσεις για τη διάθεση του υπόλοιπου λαδιού (να δοθεί σε ένα ίδρυμα της πόλης , να δοθεί σε μια ΜΚΟ που ασχολείται με παιδιά , να δοθεί στα μαγειρεία του νοσοκομείου για την παρασκευή του φαγητού των ασθενών ) τις οποίες θα συζητήσουμε με τη διοίκηση του νοσοκομείου .
Τι όμορφα πρέπει να αισθάνονται οι δάσκαλοί τους όταν οι μικροί δείχνουν σε εμάς τους μεγαλύτερους το δρόμο και πόσο περήφανοι πρέπει να αισθάνονται όταν στην πράξη έχουν καταφέρει αυτό που υποστηρίζει η μεγάλη παιδαγωγός Μαρία Μοντεσσόρι ! :
"Η μεγαλύτερη επιτυχία για ένα δάσκαλο είναι η εξαφάνισή του. Δεν πρόκειται φυσικά για ταχυδακτυλουργία, αλλά για το μεγαλύτερο στόχο της διδασκαλίας . Να μπορεί να πει ο δάσκαλος: «Τα παιδιά τώρα δουλεύουν σα να μην υπάρχω» .Τότε έχει πετύχει απόλυτα ο δάσκαλος όταν δια της πλασματικής του απουσίας, η οποία στην πραγματικότητα είναι η πιο αποτελεσματική παρουσία, έχει καθορίσει τους μαθητές του.
Ο καλός δάσκαλος αρχικά, έχει πάθος για τη δουλειά του, σέβεται κι αγαπάει τους μαθητές του.
Δεν πάει ποτέ απροετοίμαστος στο μάθημά του, δεν περιορίζεται σε ξηρή διδασκαλία, αλλά ανεβάζει την ψυχική διάθεση, εξάπτει το ενδιαφέρον και εμπνέει τους μαθητές του με αξίες και ιδανικά.
Δεν παρασύρεται από το ναρκισσισμό των γνώσεων που έχει. Έχει πάθος για τη γνώση και «έμμονες ιδέες» που τον κάνουν μεταδοτικό. Προωθεί την ανοιχτή εκπαίδευση, την ανοιχτή μάθηση και την ανοιχτή σκέψη.
Προσπαθεί να είναι κοντά στα παιδιά και να προωθεί την γνωστική τους ανεξαρτησία.
Ένας σωστός δάσκαλος δεν πρέπει να επιτηρεί την εκπαιδευτική διαδικασία αλλά να παθιάζεται με την παιδαγωγική της αισιόδοξης πρότασης για τη ζωή, της μέριμνας, της φροντίδας, της έγνοιας.
Ο καλός δάσκαλος κάθεται δίπλα στα παιδιά κι όχι απέναντί τους.
Ο καλύτερος δάσκαλος είναι αυτός που δε στηρίζεται στις γνώσεις του και δεν αναπαράγει μονότονα τις σημειώσεις του, αλλά αφήνεται να παρασυρθεί από τον παλμό της τάξης.
Το μάθημα με έναν καλό δάσκαλο δεν είναι ποτέ ίδιο με κάποιο άλλο.
Κάθε φορά ξεκινά ένα ταξίδι που έχει διαφορετικό προορισμό.
Μέσα σε αυτό το ταξίδι είναι εκείνος που προκαλεί το ενδιαφέρον για τη γνώση και κάνει τους συνταξιδιώτες του να θέλουν να μαθαίνουν, να γνωρίζουν καλλιεργώντας την κριτική σκέψη και εσωτερικεύοντας αξίες.
Αν και έχει πολλές υποχρεώσεις, δεν περιορίζεται τυπολατρικά σε αυτές. Ακόμη έχει πολλές ευθύνες που αντί να αναχαιτίσουν την ανεξαρτησία του, την εμπλουτίζουν. Ο σωστός δάσκαλος γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν στοχεύει στη διαμόρφωση εργασιακών ρομπότ, αλλά ισορροπημένων προσωπικοτήτων.
Είναι αυτός που συνδυάζει την ελευθερία με την πειθαρχία. Αυτός που θα επαναλάβει, θα επιμείνει και θα αναζητήσει τον καλύτερο τρόπο διδασκαλίας."
Το δικό τους "ευχαριστώ" , ένα καλάθι γεμάτο με καλούδια για εμάς και οι πολύ ΟΜΟΡΦΕΣ ζωγραφιές τους στις οποίες αποτύπωσαν τη βιωματική τους εμπειρία !
ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΑΝ.. με την υπόσχεση να συνεχίσουμε αυτό που ξεκινήσαμε μαζί τους φέτος, και του χρόνου!
