Αναγνώστες

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

Η ωραιότερη μυρωδιά είναι του ψωμιού, η ωραιότερη γεύση του αλατιού, η ωραιότερη αγάπη των παιδιών!



Η φετινή δράση της εθελοντικής μας ομάδας των "Κοινωνικών Λειτουργών ΕΝτ@ξη" έχει τον τίτλο : "Παίζω , μαθαίνω , δημιουργώ , το Διαδίκτυο αξιοποιώ" . Οι μικροί  μαθητές  θα αξιοποιήσουν  τα εργαλεία του Διαδικτύου και θα δημιουργήσουν με αυτά... 
Για τη συνέχεια όμως πρέπει να ξεφύγουμε από τον εικονικό κόσμο και να πάμε στην πραγματική ζωή...
Πέρα από τις δράσεις μας,  είναι επιβεβλημένο να αναπτύξουμε  την εξωστρέφεια να καλλιεργήσουμε  την εμπιστοσύνη , να  αναζητήσουμε  συμμάχους και συνοδοιπόρους και να λειτουργήσουμε  ομαδικά με την κοινότητα στον πραγματικό κόσμο ....το πρώτο βήμα έγινε .
 Με σύμμαχο τη διοίκηση του ΓΝΠάτρας και συγκεκριμένα το διοικητή κο Απόστολο Λέτσιο ,  αλλά και τη συμβολή των υπηρεσιών του νοσοκομείου  από τη μια,  και  ενός   εξωστρεφούς   σχολείου , του 6ου δημοτικού σχολείου Πάτρας από την άλλη , μαζέψαμε τις ελιές που βρίσκονταν στον προαύλιο χώρο του νοσοκομείου . Πρωταγωνιστικό ρόλο στο εν λόγω εγχείρημα είχαν οι σπουδαστές του τμήματος Κοινωνικής εργασίας του ΑΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας   που πραγματοποιούν την πρακτική τους άσκηση στο Γραφείο Υποστήριξης Πολίτη του ΓΝΠ   .
Σήμερα πήγαμε στο σχολείο τους για να  δοκιμάσουν οι μικροί "γεωργοί"  το λάδι τους, σε παρασκευάσματα που τους ετοιμάσαμε . 
Να ευχαριστήσουμε την επιχείρηση "Μυλωνάς" που μας χορήγησε το ψωμί για την δοκιμή μιας και όπως καταλαβαίνετε τα παρασκευάσματα ήταν παραδοσιακά:  ψωμί, λάδι , θαλασσινό αλάτι, ρίγανη και τυρί για το οποίο  φρόντισε  ο διευθυντής του σχολείου. Να ευχαριστήσουμε επίσης το studio theofili  για τις φωτογραφίες των μαθητών που βάλαμε επάνω στο συρμάτινο δεντράκι που είναι δημιουργία σπουδάστριας κοινωνικής λειτουργού .
Μιλήσαμε σήμερα με τους μαθητές  για την αξία της συνεργασίας  της ομαδικότητας και της αλληλεγγύης  και οι μικροί μαθητές συμφώνησαν μέρος του λαδιού που παρήγαγαν να διατεθεί σε μια οικογένεια που τα βγάζει δύσκολα πέρα στην σημερινή εποχή . Έκαναν και άλλες όμορφες προτάσεις για τη διάθεση του υπόλοιπου  λαδιού (να δοθεί σε ένα ίδρυμα της πόλης  , να δοθεί σε μια ΜΚΟ που ασχολείται με παιδιά , να δοθεί στα μαγειρεία του νοσοκομείου για την παρασκευή του φαγητού των ασθενών ) τις οποίες θα συζητήσουμε με τη διοίκηση του νοσοκομείου .
 Τι όμορφα πρέπει να αισθάνονται οι δάσκαλοί τους όταν οι μικροί δείχνουν σε εμάς τους μεγαλύτερους το δρόμο και πόσο περήφανοι πρέπει να αισθάνονται όταν στην πράξη έχουν καταφέρει αυτό που υποστηρίζει η μεγάλη παιδαγωγός Μαρία Μοντεσσόρι ! :
"Η μεγαλύτερη επιτυχία για ένα δάσκαλο είναι η εξαφάνισή του. Δεν πρόκειται φυσικά για ταχυδακτυλουργία, αλλά για το μεγαλύτερο στόχο της διδασκαλίας . Να μπορεί να πει ο δάσκαλος: «Τα παιδιά τώρα δουλεύουν σα να μην υπάρχω» .Τότε έχει πετύχει απόλυτα ο δάσκαλος όταν δια της πλασματικής του απουσίας, η οποία στην πραγματικότητα είναι η πιο αποτελεσματική παρουσία, έχει καθορίσει τους μαθητές του.
Ο καλός δάσκαλος αρχικά, έχει πάθος για τη δουλειά του, σέβεται κι αγαπάει τους μαθητές του.
Δεν πάει ποτέ απροετοίμαστος στο μάθημά του, δεν περιορίζεται σε ξηρή διδασκαλία, αλλά ανεβάζει την ψυχική διάθεση, εξάπτει το ενδιαφέρον και εμπνέει τους μαθητές του με αξίες και ιδανικά.
Δεν παρασύρεται από το ναρκισσισμό των γνώσεων που έχει. Έχει πάθος για τη γνώση και «έμμονες ιδέες» που τον κάνουν μεταδοτικό. Προωθεί την ανοιχτή εκπαίδευση, την ανοιχτή μάθηση και την ανοιχτή σκέψη.
Προσπαθεί να είναι κοντά στα παιδιά και να προωθεί την γνωστική τους ανεξαρτησία.
Ένας σωστός δάσκαλος δεν πρέπει να επιτηρεί την εκπαιδευτική διαδικασία αλλά να παθιάζεται με την παιδαγωγική της αισιόδοξης πρότασης για τη ζωή, της μέριμνας, της φροντίδας, της έγνοιας.
Ο καλός δάσκαλος κάθεται δίπλα στα παιδιά κι όχι απέναντί τους.
Ο καλύτερος δάσκαλος είναι αυτός που δε στηρίζεται στις γνώσεις του και δεν αναπαράγει μονότονα τις σημειώσεις του, αλλά αφήνεται να παρασυρθεί από τον παλμό της τάξης.
Το μάθημα με έναν καλό δάσκαλο δεν είναι ποτέ ίδιο με κάποιο άλλο.
Κάθε φορά ξεκινά ένα ταξίδι που έχει διαφορετικό προορισμό.
Μέσα σε αυτό το ταξίδι είναι εκείνος που προκαλεί το ενδιαφέρον για τη γνώση και κάνει τους συνταξιδιώτες του να θέλουν να μαθαίνουν, να γνωρίζουν καλλιεργώντας την κριτική σκέψη και εσωτερικεύοντας αξίες.
Αν και έχει πολλές υποχρεώσεις, δεν περιορίζεται τυπολατρικά σε αυτές. Ακόμη έχει πολλές ευθύνες που αντί να αναχαιτίσουν την ανεξαρτησία του, την εμπλουτίζουν. Ο σωστός δάσκαλος γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν στοχεύει στη διαμόρφωση εργασιακών ρομπότ, αλλά ισορροπημένων προσωπικοτήτων.
Είναι αυτός που συνδυάζει την ελευθερία με την πειθαρχία. Αυτός που θα επαναλάβει, θα επιμείνει και θα αναζητήσει τον καλύτερο τρόπο διδασκαλίας."

















Το δικό τους "ευχαριστώ" , ένα καλάθι γεμάτο με καλούδια για εμάς και οι πολύ ΟΜΟΡΦΕΣ  ζωγραφιές τους στις οποίες αποτύπωσαν τη βιωματική τους εμπειρία ! 
ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΑΝ.. με την υπόσχεση να συνεχίσουμε αυτό που ξεκινήσαμε μαζί τους φέτος, και του χρόνου!

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2015

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΧΤΥΠΗΣΕ! Καλή σχολική χρονιά!



Μια καινούργια σχολική χρονιά ξεκίνησε ήδη!
 Επιλέξαμε να βάλουμε αυτούσιο στο blog  μας το άρθρο του κου Θεόδωρου Μπαρή που έχει τίτλο : "Διαχείριση χρόνου - μια δεξιότητα που πρέπει να καλλιεργήσουμε στα παιδιά" το οποίο προσυπογράφουμε  ! μεστός,  κατανοητός , σύγχρονος λόγος !
http://patratora.gr/archives/128863
                                                               ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ σε μαθητές , εκπαιδευτικούς & γονείς!


Σάββατο 23 Μαΐου 2015

Το σχολείο χωρίς θρανία

Το Vittra Södermalm βρίσκεται στη Στοκχόλμη της Σουηδίας και θεωρείται σχολείο – πρότυπο. 
Εκτός από τις καινοτόμες παιδαγωγικές μεθόδους που χρησιμοποιούν οι δάσκαλοι, ο σχεδιασμός των εσωτερικών χώρων του κτιρίου έρχονται να επιβεβαιώσουν αυτόν τον χαρακτηρισμό του συγκεκριμένου σχολείου.

Σύμφωνα λοιπόν με το όραμα του Rosan Bosch Studio, το σχολείο χωρίς θρανία είναι γεγονός!














Σάββατο 16 Μαΐου 2015

Καθηγητής - ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Το γύρο του διαδικτύου κάνουν οι φωτογραφίες με έναν καθηγητή σε Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ που συγκίνησε με την κίνηση του!
Ο Σίδνεϊ Ίντζελμπεργκ διδάσκει επί 45 χρόνια. Σε μια πρόσφατη διάλεξη του για την οργανωτική συμπεριφορά στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, το μωρό μιας φοιτήτριας άρχισε να κλαίει!
enhanced-23756-1431545987-19.jpg
Η κοπέλα έσπευσε να βγει από την αίθουσα για να μην ενοχλήσει τους συμφοιτητές της. Ο καθηγητής την σταμάτησε, πήρε το μωρό και συνέχισε το μάθημα, έχοντας το στην αγκαλιά του!
 
Η φωτογραφία- ντοκουμέντο δημοσιεύτηκε πρώτα στο Reddit, το οποίο σημείωσε ότι η φοιτήτρια και νεαρή μητέρα δεν είχε χρήματα για να προσλάβει μπέιμπι σίτερ.
lecturer-soothes-crying-baby-professor-sydney-engelberg-hebrew-university-2.jpg
Χρήστες στο διαδίκτυο έσπευσαν να σχολιάσουν, επιδοκιμάζοντας την πράξη του καθηγητή, χαρακτηρίζοντάς τον «υπέροχο άνθρωπο» και σημειώνοντας ότι «αυτός ο καθηγητής πραγματικά νοιάζεται για την εκπαίδευση των φοιτητών του».
 
Η κόρη του 67χρονου καθηγητή, μιλώντας στο “Metro” είπε ότι αυτό δεν ήταν κάτι ασυνήθιστο για τον πατέρα της, καθώς έχει τέσσερα παιδιά και πέντε εγγόνια και είναι εξοικειωμένος με τα παιδιά. «Από τότε που διδάσκει σε μεταπτυχιακό πρόγραμμα με ώριμους φοιτητές, επιτρέπει στις μητέρες να φέρνουν τα παιδιά τους, ακόμα και να τα θηλάζουν μέσα στην αίθουσα διδασκαλίας» πρόσθεσε.
ΠΗΓΗ: star.gr

Πέμπτη 14 Μαΐου 2015

Τα παιδία ....έπαιζε.....

Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet


Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα
Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα!!!
Κυκλοφορώντας στους δρόμους των πόλεων, εύκολα θα δει κανείς παιδιά χωρίς μπουφάν ή παπούτσια, αλλά με τεράστια χαμόγελα! Τα παιδιά έχουν μια υπέρ-δύναμη: μπορούν να ανακαλύψουν, αν όχι να εφεύρουν, τρόπους να είναι χαρούμενα. Σ” αυτό το φωτογραφικό αφιέρωμα, θα δείτε παιδιά που μεγαλώνουν χρόνια πριν τις παροχές του Διαδικτύου -από το 1855 έως το 1976- να παίζουν χαρούμενα με… ό,τι έχουν και μπορούν.
Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα
Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα
1855: Όμάδα παιδιών παίζει βόλους.
Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα
1870: Χαρωπός πιτσιρικάς του 19ου αιώνα πάνω σε ποδήλατο-αλογάκι.
Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα
1887: Κοριτσάκι «φωτογραφίζει» τη φίλη της με μια αυτοσχέδια «κάμερα».
 Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα
1892: Παιδιά στήνουν ένα γαϊτανάκι σε στύλο ηλεκτροδότησης.
Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα
Νέα Υόρκη, Μάρτιος 1912: Κοριτσάκια κάνουν τις μαμάδες -το πιο διαχρονικό παιχνίδι στην ιστορία των κοριτσίστικων παιχνιδιών.
Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα
Πενσυλβάνια, 1913: Αγοράκι παίζει με απόχη.
Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα
Ιντιάνα, 1919: Αγόρια παίζουν με τα καραβάκια τους δίπλα σε ποταμόπλοιο.
Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα
Δεκαετία του 1930: Αγοράκι και κοριτσάκι κάνουν κούνια μαζί.
Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα
Χάρλεμ, Νέα Υόρκη, 1935: Χαρούμενα αγοράκια παίζουν κάτι που θυμίζει μακριά γαϊδούρα.
Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα
1945: Αγόρια παίζουν στην παιδική χαρά.
Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα
1945: Κοριτσάκι παίζει με το καραβάκι του σε κάποια όχθη.
Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα
Ουάσινγκτον 1948: Αγόρι έτοιμο να βουτήξει σε σύντριβάνι.
Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα
1953: Αγόρι παίζει με αυτοκινητάκι έξω από το σπίτι του.
Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα
Ιούλιος 1959: Ενθουσιασμένο αγόρι παίζει με το νερό που εκτοξεύεται από πυροσβεστικό κρουνό.
Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα
Σικάγο, 1965: Αγοράκι τρέχει παίζοντας με το αεροπλανάκι του.
Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα
1965: Κουτσό στο Ανατολικό Χάρλεμ.
Πώς έπαιζαν τα παιδιά πριν το Internet: Ένα υπέροχο φωτογραφικό αφιέρωμα
Σεπτέμβριος 1976: Αγόρι οργώνει τους δρόμους, συγκεντρωμένο στη σανίδα του σκέιτ του.
Φωτογραφίες: huffingtonpost.com
ΠΗΓΗ: mama365.gr

Δευτέρα 11 Μαΐου 2015

Ενημερώσεων ΤΕΛΟΣ ......

ΓΙΑ ΦΕΤΟΣ......













Με τη σημερινή μας ενημέρωση στο 3ο Δημοτικό σχολείο Παραλίας Πάτρας , ολοκληρώσαμε για φέτος τη δράση μας . Οι μαθητές του σημερινού μας σχολείου με τη συμμετοχικότητά  τους , τον καθαρό λόγο τους και την ώριμη σκέψη τους μας κάνουν αισιόδοξους ....
Η γλυκιά γεύση που μας άφησε και  αυτό το ταξίδι   με τους μικρούς μαθητές,  μας δίνει δύναμη και κουράγιο ότι εν τέλει βάλαμε το δικό μας λιθαράκι στη γνώση τους για τον  κόσμου του Διαδικτύου.
 Αν καταφέρουμε αυτή η γενιά να μην εγκλωβιστεί στο Διαδίκτυο θα έχουμε πετύχει πολλά ως κοινωνία και ως πολιτεία . Όπως λέει και το τραγούδι :

Υπερασπίσου το παιδί γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα!








Μετά την ενημέρωση θελήσαμε  να χαλαρώσουμε λιγάκι ....και ευτυχώς υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ που σε αυτή μας την προσπάθεια  είναι αρωγοί....ένας τέτοιος άνθρωπος ο κος Γιάννης Μιχαλόπουλος ο ιδιοκτήτης των ζαχαροπλαστείων ΕΝΤΕΛΒΑΙΣ στη Πάτρα,  όχι μόνο μας δρόσισε σήμερα με τα εξαιρετικά παγωτά του , αλλά μας ξενάγησε και στους χώρους του εργοστασίου και μας δίδαξε μέσα από την εμπειρία ζωής που έχει...!
 Είναι δυνατόν η γεύση με την οποία ολοκληρώσαμε σήμερα τη δράση μας να μην είναι γλυκιά;






Απόφθεγμα της ημέρας: ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ, ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΑΙΔΙ !