Αναγνώστες

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

ΜΙΑ ΝΕΑ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΧΙΖΕΙ!


..Και να που φτάσαμε ως εδώ ! Τώρα που γεμίσαμε όλοι της ψυχής μας τα κενά , με εικόνες καλοκαιριού , πάμε πάλι να αρχίσουμε μία καινούργια δημιουργική σχολική χρονιά!
Πόσο μας αρέσει η προτροπή του ποιητή : 
 Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ’ απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ’ αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ’ το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ’ το κορμί σου μένει, Μην κουρασθείς. Είν’ η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θέμελα βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.Τι κι’ αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν ‘Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή! Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!


Στους δασκαλους λοιπόν αυτούς που θα σμιλέψουν , θα σκάψουν και θα χτίσουν , αφιερώνουμε   το πολυδιαβασμένο και επίκαιρο όσο ποτέ  κείμενο της Έλενας Ακρίτα στους δασκάλους με ψυχή, που θα κάνουν με πίστη και πάθος τη δουλειά τους, παρά την υποτίμηση, την αδιαφορία, την επιτίμηση και τη γενικευμένη απαξίωση που κόβει φτερά, τραυματίζει ψυχές και υπονομεύει αξιοπρέπειες…
Τώρα που αρχίζει η σχολική χρονιά, θυμήσου, δάσκαλε. Θυμήσου γιατί έγινες δάσκαλος. Γιατί στα δεκαοκτώ σου, διάλεξες αυτόν τον δρόμο. Θυμήσου, δάσκαλε, όλα όσα ξέρεις καλύτερα από μένα. Όλα όσα η ζωή, η ρουτίνα, η μιζέρια συνωμοτούν να ξεχάσεις.
Θυμήσου δάσκαλε…


Θυμήσου το χαμόγελο. Κανένα παιδί δεν μπορεί να αντισταθεί σ’ ένα χαμόγελο. Μην μπαίνεις στην τάξη με τη μουράκλα. Ναι, έχεις και συ προβλήματα. Ο άνθρωπός σου, ο σπιτονοικοκύρης σου, η πεθερά σου. Έχεις δίκιο. Όμως το δίκιο σου μην το ξεσπάς στο παιδί. Το παιδί δεν είναι ούτε ο άνθρωπός σου ούτε ο σπιτονοικοκύρης σου ούτε η πεθερά σου. Δε φταίει. Δεν πρέπει να το χρεωθεί.
Θυμήσου το «μπράβο». Πες το με την καρδιά σου. Ένα «μπράβο» μπορεί να είναι πιο αποδοτικό από όλα τα «διδακτέα» μαζί. Άσε το παιδί που σηκώνει το χέρι του να πάει για τσίσα. Όντως, μπορεί να κάνει ψιλοκοπάνα του πεντάλεπτου. Όντως, μπορεί να θέλει να αποφύγει το μάθημα. Όμως αν πρέπει πραγματικά να πάει; Όχι, δεν κάνω πλάκα. Σοβαρολογώ. Καλύτερα να κάνει λούφα ένα παιδί, παρά να αγωνιά ένα άλλο.
Άλλο «κάνω παρατήρηση» και άλλο «ξεφτιλίζω». Ποτέ μην ξεφτιλίζεις ένα παιδί μπροστά στους συμμαθητές του. Ποτέ μην ειρωνεύεσαι, μη σαρκάζεις, μη γελοιοποιείς εκ του ασφαλούς κάποιον που δεν μπορεί να σου απαντήσει. Είσαι μεγάλος, είσαι ετοιμόλογος, είσαι από θέση ισχύος. Μη χρησιμοποιείς αυτά τα όπλα. Ποτέ. Πάνω από τα μαθήματα, πάνω από οτιδήποτε, το σημαντικότερο για ένα παιδί είναι η αξιοπρέπειά του μπροστά στους συμμαθητές του.


‘Εχεις στα χέρια σου ένα κάκιστο βιβλίο. Καλείσαι να το διδάξεις. Ξέχνα το. Όσο μπορείς. Ξέχνα το και θυμήσου την ουσία. Η ουσία περνάει στα παιδιά. Η
ουσία καταγράφεται. Ποτέ η σελίδα 121 του κεφαλαίου 9.
Άνθρωπος είσαι, κάποιους μαθητές σου τους γουστάρεις περισσότερο από κάποιους άλλους. Μην το δείχνεις. Το ξέρω δεν προφταίνεις, το ξέρω είσαι κουρασμένος, έχεις να διορθώσεις πενήντα ανορθόγραφες εκθέσεις , αλλά ψάξτο καλύτερα. Μπορεί το σπαστικό με τα γυαλάκια, στο πίσω θρανίο, που μοιάζει να αδιαφορεί, να είναι απλά πιο ντροπαλό. Πιο ανασφαλές.
Τα παιδιά έχουν ελαττώματα. Το ίδιο κι εσύ. Η διαφορά είναι ότι εσύ είσαι ενήλικος. Τα παιδιά βαριούνται το μάθημα.Το ίδιο κι εσύ. Η διαφορά είναι ότι εσύ είσαι ενήλικος. Τα παιδιά θα ήθελαν να είναι οπουδήποτε αλλού εκτός από μια αίθουσα φουλ στα ημίτονα και στους Βουλγαροκτόνους. Το ίδιο κι εσύ. Η διαφορά είναι ότι εσύ είσαι ενήλικος

Τα παιδιά δεν έχουν μόνο υποχρεώσεις. Έχουν και δικαιώματα.  Άσχετο αν εμείς οι μεγάλοι, επειδή δεν μας συμφέρει,φροντίζουμε επιμελώς να τους αποκρύπτουμε το γεγονός. Και τελικά φίλε δάσκαλε: Τα παιδιά θέλουν να σε γνωρίσουν. Τα παιδιά θέλουν να σε αγαπήσουν. Μπορείς να τα βοηθήσεις, να σταθείς δίπλα τους. Μπορείς να δώσεις σχήμα στο παρόν, το μέλλον τους, στη ζωή τους ολόκληρη. Φτάνει να τους δώσεις μια ευκαιρία. Να τους απλώσεις το χέρι. 
Φτάνει να θυμηθείς γιατί έγινες δάσκαλος, δάσκαλε…
ΘΥΜΗΣΟΥ ΔΑΣΚΑΛΕ ,ΘΥΜΗΣΟΥ.....
Δεν επιλέξαμε τυχαία αυτό το άρθρο.....κάπως έτσι έχουμε επιλέξει οι "Κοινωνικοί Λειτουργοί ΕΝτάξη" να παροτρύνουμε τους δασκάλους με τους οποίους θα συνεργαστούμε τη φετινή σχολική χρονιά...........με την δράση μας:                                          
                                        "ΣΕΡΦΑΡΩ με μέτρο, ΑΛΛΑ ΔΕ ΡΙΣΚΑΡΩ"

Ο ένας πυλώνας είναι οι δάσκαλοι , ο άλλος είναι οι γονείς ,και με τους δυό εκτός των μικρών  μας φίλων θα εργαστούμε φέτος ώστε να επιτύχουμε τα πολλαπλασιαστικά οφέλη που επιθυμούμε! Των γονιών ο ρόλος δεν μεταβιβάζεται και θα πρέπει να είναι πάντοτε ΠΑΡΟΝΤΕΣ.
Κι ας θεωρούμε κάποια πράγματα ασήμαντα ή ακόμα - ακόμα και δεδομένα εμείς τα υπενθυμίζουμε: 

Δέκα φράσεις που χρειάζεται να λέμε καθημερινά στα παιδιά

Λέξεις και φράσεις που αξίζει να χρησιμοποιούμε καθημερινά και συστηματικά, ανάλογα με την περίσταση, για να ενισχύσουμε την αυτοπεποίθηση και τον αυτοσεβασμό των παιδιών, καθώς και το πολύτιμο συναίσθημα σύνδεσης και μοιράσματος μέσα στην οικογένεια:
1“Σ΄ ευχαριστώ! “: Μοιάζει αυτονόητο, αλλά πόσο συχνά ευχαριστούμε τα παιδιά μας, αναγνωρίζοντας την προσπάθειά τους να μας βοηθήσουν; “Σ΄ευχαριστώ που έστρωσες το τραπέζι. Έφτιαξα τη σαλάτα όσο με βοηθούσες”“Σ΄ευχαριστώ που βρήκες τη χαμένη θήκη του cd μου” κοκ.
2. “Πες μου κι άλλα”: Η φράση – κλειδί για άμεση σύνδεση, χωρίς κριτική και υποδείξεις (τουλάχιστον άμεσα). Δίνει το πράσινο φως για να λυθεί η γλώσσα και ν΄ανοίξει η καρδούλα του παιδιού, που μπορεί να αρχίσει να λέει οτιδήποτε το απασχολεί: από την προπαίδεια που μόλις έμαθε μέχρι το πόσο εντυπωσιακό ήταν το πολύχρωμο κασκόλ της δασκάλας του. Στην πραγματικότητα δεν έχει τόσο σημασία τι θα πει, όσο το να νιώθει άνετα να μιλάει με φυσικό τρόπο για την καθημερινότητα και η οικειότητα που αναπτύσσεται μέσα από μια επικοινωνία που ρέει.


3. “Μπορείς!”: Η λέξη – σφραγίδα που αντανακλά την εμπιστοσύνη μας στο δυναμικό του. Η παρότρυνση του γονιού είναι αυτή που κάνει τη διαφορά όταν το παιδί χρειάζεται ενθάρρυνση για να συνεχίσει την προσπάθεια, για να δοκιμάσει κάτι καινούργιο, για να κάνει το πρώτο βήμα, για να επιμείνει απέναντι στη δυσκολία.
4. “Πώς μπορώ να βοηθήσω;”: Η προθυμία μας να βοηθήσουμε (προσοχή, λέμε απλώς να βοηθήσουμε όχι να κάνουμε τη δουλειά για λογαριασμό του) προσφέρει το πολύτιμο συναίσθημα της υποστήριξης στο παιδί. Το εξοικειώνει επίσης με μια πιο γενναιόδωρη και ακομπλεξάριστη συμπεριφορά που μπορεί να υιοθετήσει το ίδιο απέναντι στους συνομηλίκους του.
5. “Ας βάλουμε όλοι ένα χεράκι για να…..”: συμμαζέψουμε το σπίτι, καθαρίσουμε το δωμάτιο, φυτέψουμε τον κήπο…κοκ. Υπάρχει πιο όμορφος τρόπος για να μάθουν τα παιδιά την αξία της συνεργασίας και της συλλογικότητας, ώστε να γίνονται όλα πιο αποτελεσματικά, πιο εύκολα και πιο γρήγορα;
6. “Τι θα ΄λεγες για μια αγκαλιά;”: Ο πιο γλυκός , άμεσος, υπέροχος τρόπος για να δείξουμε τρυφερότητα, υποστήριξη, αγάπη… Ίσως όσο τα παιδιά μεγαλώνουν να  αλλάζει και ο τρόπος που θέλουν να τους εκδηλώνουμε την τρυφερότητά μας: μπορεί να θέλουν αγκαλιά “διαρκείας” ή ένα χτυπηματάκι στην πλάτη ή ένα φιλάκι στο μάγουλο ή μια γρήγορη αγκαλιά…
7. “Παρακαλώ”: Διαχρονική και κλασική λέξη όταν ζητάμε οτιδήποτε από το παιδί. Στο κάτω κάτω δείχνει στοιχειώδη ευγένεια, το χρησιμοποιούμε με τους ξένους, γιατί όχι και με το παιδί μας;


8. “Μπράβο, τα κατάφερες!”: Η λεκτική επιβράβευση από έναν περήφανο γονιό δίνει φτερά στο παιδί για να επιστρατεύσει τις δυνάμεις του και να ανοιχτεί σε νέα επιτεύγματα. Προσοχή: Να λέμε το μπράβο όταν το νιώθουμε πραγματικά και για μια συγκεκριμένη προσπάθεια ή συμπεριφορά. Αν το λέμε με ευκολία για καθετί χάνει την αξία του!
9. “Είναι ώρα για …”: …ύπνο, μελέτη, ξεκούραση, να κλείσει η τηλεόραση κοκ. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ένα σταθερό πλαίσιο μέσα στο οποίο τα παιδιά λειτουργούν και είναι δουλειά του γονιού να το παρέχει και να το τηρεί, ειδικά όταν τα παιδιά είναι ακόμα μικρά.
10. “Σ΄ αγαπώ!”: Δεν αρκεί να το νιώθουμε, χρειάζεται  να το λέμε και να το ξαναλέμε! Όσο πιο συχνά λέμε “σ΄αγαπώ” τόσο πιο συχνά το ακούμε και η ζωή γίνεται όλο και πιο όμορφη! Όσο για τα παιδιά, τα θεμέλια της αυτοεκτίμησής τους είναι τα “σ΄ αγαπώ”, σε λέξεις και πράξεις, που εισέπραξαν από τους γονείς τους!
Φαίνονται αυτονόητα όλα τα παραπάνω αλλά μην παίρνετε και όρκο.......
Πάμε και στα του οίκου μας .....Προωθήστε τη σελίδα μας! 
 Πατώντας "Μου αρέσει" στην σελίδα ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΙ ΕΝτάξη δεν γινόμαστε μέλη κάπου, ούτε αποδεχόμαστε τα γραφόμενα των διαχειριστών.Απλά συμπορευόμαστε στην κοινή πια πεποίθηση της τοποθέτησης  των Κοινωνικών Λειτουργών στα σχολεία..!!!!Αν είμαστε αρκετοί,  που ξέρετε μπορεί και να γίνει πραγματικότητα... και πάντα βέβαια μέσα από τη δουλειά μας θα γίνουμε απαραίτητοι στο σύστημα.
ΠΑΤΗΣΤΕ ---->ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ  Κοινοποιείστε την σελίδα μας στο προφίλ σας και στους δικούς σας φίλους ! ΠΕΡΙΗΓΗΘΕΙΤΕ στο :http://diadiktyopatra.blogspot.gr/2013/07/of-on.html και στο κανάλι των ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΕΝτάξη στο you tube :http://www.youtube.com/watch?v=Rx32oyEfKNY 

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ , ΜΑΘΗΤΕΣ ,ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ :             Σερφάρω με μέτρο, αλλά δε ρισκάρω
                                                                
ΚΟΝΤΟΝΗ ΚΑΝΕΛΛΑ,  ΕΛΕΝΑ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου